സംഗമം - കണ്ണടയിലൂടെ തന്നെ

മൂന്നേകാല്‍ മണി കഴിഞ്ഞ് കുടുമ്മത്തീന്നു പുറപ്പെട്ട ഞങ്ങള്‍ക്കുടുംബം ഇടിവാള്‍ വിക്കിമാപ്പിച്ചുതന്ന വഴിയേ യാത്രചെയ്ത് നാലരയോടെ കുവൈറ്റ് ടവറിന്റെ മുന്നിലെത്തി. സംഘാടകവൃന്ദാകാരന്‍ കലേഷ് ടവറേറിയെന്ന ഉറച്ച വിശ്വാസത്തില്‍ കലേഷിനെ വിളിച്ച് ലാന്‍ഡ്‌മാര്‍ക്ക് ചോദിച്ചറിഞ്ഞ് പാര്‍ക്കിങ്ങല്ലാത്ത ഒരു പാര്‍ക്കിങ്ങില്‍ പാര്‍ക്കാക്കി.

ടവറിന്റെ ഒന്നാം നിലയില്‍ ലിഫ്റ്റിറങ്ങിയപ്പോഴേ നമ്മ്ടെ ഹാളീന്ന് ശബ്ദങ്ങള്‍. റെഡി. വണ്‍ റ്റു ത്രീ പറഞ്ഞ് വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ നേരം മൊബൈല്‍ എടുത്തില്ലാന്നറിഞ്ഞു. തിരികെ ലിഫ്റ്റില്‍ കയറി ‘ജി’ പ്രെസ് ചെയ്തതും മൊബൈലുണ്ട് ഷര്‍ട്ടിന്റെ ചേപ്പില്. വക്കാരി സൂക്തമനുസരിച്ച് മനസിന്റെ മസിലുകയറിയാല്‍ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ...
(ഈ സംഭവവികാസം ആള്‍ക്കാരെ കാണാനുള്ള ടെന്‍ഷന്‍ പ്രമാണിച്ച് ഉണ്ടായതാണെന്ന് കുടുമ്മത്തൊരു ചര്‍ച്ചയുണ്ടെന്ന് ദാ ഇപ്പോ കേട്ടു.)

ഇപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഹാളിനുള്ളില്‍. അവിടെ കലേഷ് പോയിട്ട് കലേഷിന്റെ പകുതി ഭാരമുള്ളൊരാള്‍ പോലുമില്ല. സാക്ഷി,നദീര്‍,ആരിഫ്,ഇബ്രു,പിന്നെ,പിന്നെ എന്നിങ്ങനെ ബൂലോഗികള്‍. കലേഷ് അപ്പോഴും ഹൈവേയിലെവിടെയോ.

കുറച്ച് ഐസൊക്കെ ഞങ്ങളവിടെ പൊട്ടിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോ ഓരോരുത്തരായി എത്തിത്തുടങ്ങി. ആദ്യം വന്നവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നിഷാദ്സ്,കുറുമാന്‍സ് ഒക്കെ പെടും. വന്നപാടെ ഡ്രിസിലിന്റെ കയ്യിലെ രണ്ടു മൈക്കുകളിലൊന്ന് കുറുമാന്റെ കയ്യിലൊട്ടിപ്പിടിച്ചു (കട:എല്‍ജി). പിന്നെയവിടെ എന്താ നടന്നതെന്നത് ചരിത്രം, പൌരധര്‍മ്മം, കെമിസ്ട്രി എന്നിവ കണ്ടാലറിയാം.

നദീറെന്ന ഡ്രിസിലും മൈക്കുകൊണ്ട് ആളുകളെ നന്നായി ഇരുത്തി. ഐസ് ബ്രേക്കിങ്ങ് കൈ കൊടുക്കലില്‍ തീര്‍ന്നു ഇനി ഞം ഞം വരെ പരിപാടികള്‍ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നാല്‍ മതിയല്ലോന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കവേ വരുന്നൂ, എല്ലാവരും ആ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമില്‍ കയറി പരിചയപ്പെടുത്തണം; 1,2,3 കാര്യങ്ങള്‍. കുടുംബക്കാരായവന്മാര്‍ കൂട്ടമായി സ്റ്റേജേറണം. കലേഷിന്റെ പിന്നിലെങ്ങാനും മറഞ്ഞിരുന്ന് രക്ഷപെടാമെന്നു വച്ചിട്ട് ആ പഹയന്‍ തന്നെ മൈക്കെടുത്ത് ഓരോരുത്തരെ വിളി തുടങ്ങുമെന്നറിഞ്ഞ് ആശ്രമത്തില്‍ നിന്നു പിന്നു വാങ്ങി.
വരാനുള്ളത്... വന്നു. (മൈക്ക് കയ്യിലെത്തിയപ്പോള്‍ വേറാരുടെയോ ശബ്ദമായിരുന്നു എനിക്കെന്ന് ദാ കുടുമ്മക്കാര്‍ ഇപ്പോള്‍) മൈക്കില്‍ ചിരിച്ചുകാണിക്കുക മാത്രമാണുണ്ടായതെന്നാണോര്‍മ്മ. കുഞ്ഞു പ്രായത്തില്‍ ബാലസമാജത്തിന്റെ കുറ്റവും ശിക്ഷയും നാടകത്തില്‍ ‘ആരവിടെ, അടിയന്‍’ പറയാന്‍ കയറിയതിനുശേഷം നാലാള്‍ മുമ്പില്‍ കല്യാണത്തിനു മാത്രമാണ് ഒരു പ്ലാറ്റ്‌ഫോമില്‍ കയറീട്ടുള്ളത്. ദാ ഇതിപ്പോ മൂന്നാമത്. ദേവന്‍ ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഒരു പടി കൂടിക്കടന്ന് മൈക്ക് അപ്രത്യക്ഷമാക്കാന്‍ പറ്റുമോ എന്ന് പണ്ടു ചെയ്ത തപാലിലൂടെ മാജിക്ക് എന്ന കോഴ്സ് ഓര്‍ത്ത് ഒന്നു ശ്രമിച്ചു. അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞിട്ടും അത് കയ്യില്‍ തന്നെയെന്നു കണ്ടു ഒരു പ്രസംഗം അങ്ങു കാച്ചി...യാലോന്നിരിക്കവേ എന്തൊക്കെയോ ചോദ്യോത്തരങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ് കാര്യം അവസാനിപ്പിച്ചു. ഓരോരുത്തരുടെയും പരിചയപ്പെടല്‍ എഴുതണമെന്നുണ്ട്. ഓര്‍മ്മയില്ലമുഴുവന്‍. കുമാരന്മാരായ ഏതെങ്കിലും ചുള്ളന്മാരതു ചെയ്യും.

പിന്നെയും ഒരു പാര കൂടി തേടിവന്നെങ്കിലും അത് നംടെ പഴേ സുഹൃത്തും അവാര്‍ഡിയുമായ സജീവിന് പൊന്നാടയണിയിക്കാനായിരുന്നതിനാല്‍ സഭ വല്ലാണ്ട് കമ്പനം ചെയ്തില്ല. പിന്നെ ഗന്ധര്‍വന്‍ വീണ താഴെവച്ചിട്ട് കലേഷിനെ പൊന്നാടയണിയിച്ചു. അതിന്റെ പേരില്‍ യാതോരു കാരണമില്ലാതെ കലേഷ് എന്നെയും ദേവരെയും തെറിവിളിച്ചെങ്കിലും ആരോ മൈക്ക് ഓഫാക്കി സഹകരിച്ചതിനാല്‍ 40-ല്‍ കൂടുതല്‍ ആള്‍ക്കാരതു കേട്ടില്ല.

നിഷാദിന്റെയും സിദ്ധാര്‍ത്ഥന്റെയും സെഷനുകള്‍ ക്രമമനുസരിച്ചു നന്നായി നടന്നു. ബൂലോഗത്തിന് ചിട്ടയോടെ പൊരുതി നേടാനുള്ളത് മലയാള ഭാഷയുടെ ജീവന്‍ തന്നെയാണെന്നായിരുന്നു ക്രീം. അതിനിടെ സ്റ്റാര്‍ട്ടര്‍ ചിക്കന്‍‌കാലുകള്‍ (കാടയോ?) അവിടൊക്കെ ഓടിനടന്നു. മലയാളം ബ്ലോഗിങ്ങിലേയ്ക്ക് രണ്ടു ടഗലോഗികള്‍ കടന്നുവരുമോ എന്നു തോന്നിക്കുന്നതരത്തില്‍ കേറ്ററിങ്ങ് സ്റ്റാഫ് അവിടൊക്കെ ചുറ്റിനടന്ന് പ്ലാച്ചിമടദ്രാവകങ്ങള്‍ കൊടുത്തു.

പിന്നീടായിരുന്നു, ‘ഇക്കൊല്ലം ഞങ്ങക്ക് ഓണമില്ല കുഞ്ഞ്യേച്യേ’, ‘എന്റെ സിരയില്‍ നുരയ്ക്കും...’ എന്നൊക്കെപ്പരഞ്ഞ് താരം വിശാലന്‍ നാടന്‍-പാട്ടു-കവിതകള്‍ ആലപിച്ചു. തേഴ്സ്ഡേയുടെ ബാക്കി ഊര്‍ജ്ജം കൈമുതലായുണ്ടായിരുന്ന കുറുമാന്‍ അവയ്ക്കൊ കോറസും ബീജിയെമ്മും ചൂളം വിളിയുമായി എരിവും പുളിയും മധുരവും പകര്‍ന്നു. പിന്നെ മുന്നിലിരിക്കുന്നവരെ ഒരു ഇന്‍സ്റ്റന്റ് കവിത ചൊല്ലിക്കേള്‍പ്പിച്ചു. വിഷയവും കഥാപാത്രങ്ങളും മുന്നിലിരിക്കുന്നവര്‍ തന്നെയായിരുന്നു.

ഇതൊക്കെ ആസ്വദിക്കുന്നതിനിടെ ചിലരൊക്കെ ചൂടുപാത്രങ്ങള്‍ക്കടുത്ത് പ്ലേറ്റും പിടിച്ചു നീങ്ങിത്തുടങ്ങി. പിന്നെ നിങ്ങളില്ലാണ്ട് ഞങ്ങക്കെന്ത് പാട്ടെന്നു പറഞ്ഞ് ഗായകരും ബുഫേയിലേയ്ക്കു നുഴഞ്ഞുകയറി. പിന്നെയവിടെ നടന്നതെന്തെന്ന് ആ പാത്രങ്ങള്‍ക്കറിയാം. ഇതില്‍ മത്സരിക്കാന്‍ നിന്നാല്‍ നൂറ്റിരുപതു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരം തിരിച്ചു താണ്ടുന്നതിനിടെ തൂക്കം വന്തിടുമെന്ന ഒറ്റക്കാരണത്താല്‍ ഞങ്ങള്‍ പിന്നേം പിന്‍ വാങ്ങി.

പ്ലേറ്റുകളില്‍ നിന്നു വിടുവിച്ച് പലരേയും കളത്രങ്ങള്‍ വിളിച്ചിറക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടെ ഞങ്ങള്‍ക്കു നേരെയും കൈകള്‍ വീശപ്പെട്ടു. ഇനി വീണ്ടും കാണാമെന്ന ആശ കൊടുത്തും വാങ്ങിയും ഞങ്ങള്‍ നീങ്ങിനീങ്ങി പത്തരയോടെ വീടണഞ്ഞഥ നോക്കുന്നേരം കാണായ്‌വന്നു 307 കമന്റ്സ്!